لبخند ماه

هفته ی گذشته با ماشین شخصی به کلاس نادری رفتم. جای پارک در خیابان جمهوری یافت نشد و به ناچار ماشین را باید داخل کوچه ی تنگ نادری میبردم. پسر مغازه دار سر کوچه ی نادری که مرا میشناسد به کنار ماشین آمد و گفت ته کوچه جا هست و با فرمان دادن او وارد کوچه ای شدم که دست راستم دیوار کافه نادری و دست چپم چندین ماشین پشت سر هم و چسبیده به دیوار پارک کرده اند. به زحمت در یک عقب نشینی شیب دار ساختمان روبروی کلاس ماشین را پارک کردم و موقع پیاده شدن دیدم استاد عیسی با ماشینش وارد کوچه شد. به انتهای کوچه که رسید به کنار ماشینش رفتم و بعد از سلام و احوالپرسی گفتم استاد برای ماشین شما جا نیست😁 استاد گفت پشت ماشین شما میزارم. گفتم موقع اتمام کلاس من اذیت میشید که بخواهید بیایید جابجا کنید. پس بزارید جای ماشینها را عوض کنیم. پیشنهادم مورد موافقت واقع شد و مجدد از پارک درآمدم و استاد ماشینش را پارک کرد و نوبت من شد که ماشینم را دقیقا پشت ماشین استاد در راستای کوچه بچسبانم. استاد فرمان میداد و من هم با ترس و لرز و با احتیاط که مبادا به ماشین استاد بزنم پارک کردم. طی دو بار جلو و عقب کردن بالاخره پارک کردم و پشت سر استاد وارد کلاس نادری شدم. 

اولین هنرجو در ساعت ۱۰ و نیم صبح و اولین روز تحویل درس بعد از ۴ ماه. حس خوبی داشتم. دلم برای کلاس و نواختنهای استاد تنگ شده بود. نان سنگک تازه را روی میز اشپزخانه گذاشتم. استاد هم سازش را از کمد دیواری درآورد و وارد اتاق موسیقی شدم. گلدان هدیه ی تولد استاد کنار پنجره ی تمام شیشه ای اتاق موسیقی روی زمین قرار داشت‌‌.  روی گلبرگهایش نور آفتاب می تابید و خوش به حالش بود. 

طبق عادت همیشگی استاد عیسی پرسید تمرین چطور بود؟  و خنده ی من جواب سوالش. درسم را آخر بهمن ۹۸ داده بود. "چهارمضراب و فرود" از ردیف ماهور و من فقط همین چند روز مانده به شروع کلاس زده بودمش. نحوه ی نواختن چند قسمت از گوشه را یادم رفته بود. ویس کلاس را هم گوش کردم ولی اجرایش برایم راحت نبود. با کمک و همراهی استاد بالاخره تا آخر نواختم و انگشت گذاری هایم را تصحیح کرد. در آخر هم پیشنهاد داد کلیه ی درسهای ردیف ماهور را برای جلسه ی بعد از اول بنوازم🙄😏 

استاد، گوشه ی خاوران را درس داد که با وزن کرشمه شروع میشود و فرودش هم کمی متفاوت تر از بقیه ی گوشه هاست.استاد عیسی تذکر داد که روی فرودهای گوشه ها دقیق شوم و تفاوتهایشان را درنظر بگیرم.

 کلاس من که تمام شد هنرجوی دیگری وارد اتاق شد. آقای جوانی که استاد  یک بار در موردش صحبت کرده بود‌ و میگفت تمامی آلبوم های شجریان را حفظ است. تمامی تصنیفها و آوازها را و میگفت این در نواختنش بسیار کمک میکند. شنیده هایت را هدفمند کن. محمدرضا هم به تازگی رسیده بود و روی مبل نشسته بود. کمی کنارش نشستم و صحبت کردیم. از برآمدگی روی مچ دست راستش نگران بود. حدس زدم بابت نواختن های مستمرش باشد. محمدرضا در شهر خودش تدریس موسیقی هم دارد. در همین حین استاد عیسی که از کلاس خارج شد در خصوص خرید گوشی نظرخواهی از ما کرد. گویا صفحه ی گوشی خودش دچار مشکل شده و هزینه ی زیادی بابت تعمیرش خواسته اند. محمدرضا نوکیا را پیشنهاد داد و من هم شیائومی را. بعد از تحقیق از دوستی در بازار هر دو مدل گوشی با دلیل رد شد و هوآوی و هونور پیشنهاد شد و من هم به استاد منتقل کردم. 

موقع خارج شدن از کوچه پیرمرد کوچه ی نادری روی چهارپایه ی همیشگی اش متفکرانه نشسته بود. عینک آفتابی بر چشم و سیگاری در دست.