بگذار از دریچه ی چشمان تو بنگرم لبخند ماه را
چشم هایت را ورق می زنم
پرده ها
رنگ ها
پلک هایت را
ورق می زنم
به نگاه تو که می رسم
دنیا
تمام می شود.
استاد عیسی مجموعه ی شعری با نام "هر چه دست جنباندم نایستاد، من، بود" هم دارد که آن کتاب را با دستخطشان به من هدیه داد. خوشبختی بهتر از این آیا هست؟
این هفته هفت تا از آلبومهای موسیقی استاد عیسی را خریدم. سه چهارتایی اشون با کلامند و بقیه بی کلام. اساتید آوازی چون وحید تاج و علی زند وکیلی و پوریا اخواص در آلبومها می خوانند. استاد پیشنهاد کرد که یک آلبوم رو به مدت یک هفته گوش دهم و بعد به سراغ آلبوم بعدی بروم. این تجربه به من هم ثابت شده است که درک زیبایی قطعات در تکرارهای متعدد اتفاق میفتد.
چقدر خوب است که مسیر مدرسه ام کمی دور است و درمسیری که در پیش دارم میتوانم با آرامش خاطر به دلخوشیهای کوچکم گوش دهم.
هفته ی گذشته قبل از شروع کلاس، استاد عیسی گفت یکی از هنرجوها نحوه ی مضراب زدن تار را خواسته تا در کانال بگذارم میتونید فیلم بگیرین؟ گفتم چرا که نه
و با همراهی استاد پشت صحنه را کمی مرتب و با تار و سه تار تزیین کردیم. استاد تار مرا گرفت و کوک کرد و شروع کرد به توضیح دادن و من هم تمام تلاشم این بود بهترین فیلم ضبط شود. بعد از اتمام این کار درسم را تحویل دادم. هیچوقت از درس پس دادنهایم راضی نیستم. یکی از ایرادات اساسی ام تکرار است. جایی که گیر میکنم نمیتوانم سریع جمع و جورش کنم و اینقدر آن میزان را تکرار میکنم که خودم کلافه میشوم چه رسد به استاد!
استاد عیسی تشویقم کرد و گفت شما استعداد خوبی دارین! خنده ام گرفت. تعجب کرد. گفت فکر میکنید دروغ میگم؟! گفتم استاد شگردهای معلمی را به کار بردید برای اینکه انگیزه ایجاد کنید. گفت نه! من در قبال هنرجوهای خنگ سکوت میکنم
خلاصه معلوم شد که خنگ نیستم!
پ. ن:
isaghaffari@ کانال استاد عیسی
