عید باشد و در قرنطینه باشی. مودم به اشتباه ریست شده باشد. مهربان همسر بیمار مشکوک کرونایی باشد و اعصاب نداشته باشی. تو باشی و غرغرهای مداوم امیرعباس برای عدم دسترسی به بازیهای آنلاینی. نه حس این را داری که با آموزش های تصویری گوگل مودم خانه را کانفیگ کنی و نه توانایی انجامش را. لپ تاپ هم که به تازگی صفحه اش تار و خط خطی شده است و آن یک جو انگیزه را هم از وجودت میگیرد. تنها راهش کمک خواستن از دوست قدیمی ام است. دوستی که رفاقت را همیشه به بهترین نحو تمام کرده است. پیام دادم کجایی مهندس؟ و مشکل را برایش گفتم. پیشنهاد داد تماس تصویری برقرار کنیم و با نشان دادن همان صفحه ی تار لپ‌تاپ به ما در کانیفگ کردن مودم کمک کند. پروسه ای که بیش از نیم ساعت زمان برد چون من و امیرعباس هر دو ناشی در این زمینه بودیم و برخی اطلاعات مربوط به شبکه و سرویس ارائه دهنده ی نت منزل را باید میدانستیم و نمیدانستیم و تا بیابیمش کلی زمان برد. بالاخره با زحمات مهندسمان خنده بر لبان امیرعباس نقش بست و کلی شرمنده ی مهر مهندس شدیم.
در مورد مهندس حمید قبلا در اینجا نوشته ام
- دوشنبه ۱۱ فروردين ۹۹
